Laten we samen iets essentieels doen
Als arbeidsdeskundigen komen we in aanraking met allerlei soorten beroepen. Van hoog tot
laag in de boom. Iedereen in functie is belangrijk op zijn of haar manier. Aangezien geen
enkele functie die ik in mijn loopbaan ben tegengekomen overbodig lijkt te zijn, ben ik er
altijd van uitgegaan dat alle functies essentieel zijn. Tot corona kwam.
Ineens zijn bepaalde beroepen essentiëler dan anderen. En dat heeft niets te maken met
salaris. Dacht je ooit belangrijker, essentiëler of zelfs beter te zijn dan een vuilnisman,
verpleegkundige of vakkenvuller? Dan is een klein pluspunt van deze crisis dat je genezen bent
van die arrogantie.
Wie essentieel zijn in deze crisis? Uiteraard alle werknemers in een zorgfunctie, medewerkers die bijdragen aan de
voedselketen, dierenartsen, audiciens en opticiens, personeel van bloedbanken, mensen in het openbaar vervoer en uiteraard
de hulpverleningsdiensten, om er maar eens een paar te noemen. Op dit moment ervaar ik zelf kapper ook als essentieel
beroep, maar helaas voor mij – en ik denk voor vele anderen – wordt dit niet zo gezien. En zo heeft iedereen een andere
mening over essentieel of niet.
Premier Ardern van Nieuw-Zeeland heeft bijvoorbeeld de paashaas uitgeroepen tot essentieel beroep. Voorwaarde is wel dat
de paashaas niemand thuis bezoekt, om besmetting met het coronavirus te voorkomen. België volgt dit beleid. Ook daar kan
de paashaas ongehinderd zijn werk doen. Tegen de tijd dat deze column verschijnt gaan we richting Pasen, dus hopelijk volgt
Nederland het beleid van Nieuw-Zeeland, en mag de paashaas ook hier vrolijk door het park huppelen.
Voor sommigen is het een bittere pil, de gewaarwording dat je blijkbaar niet essentieel bent, in deze tijd van crisis. Maar
vergeet niet dat dit een noodsituatie is. Ook voor de mensen in essentiële beroepen. En als deze crisis voorbij is, wanneer dat
dan ook mag zijn, hebben die mensen tijd en rust nodig om even niet-essentieel te zijn. Zoals wij dat nu niet zijn. Hopelijk
kunnen wij dan iets essentieels voor hen terug doen.
Laten we samen iets
essentieels doen
Als arbeidsdeskundigen komen we in aanraking
met allerlei soorten beroepen. Van hoog tot laag
in de boom. Iedereen in functie is belangrijk op
zijn of haar manier. Aangezien geen enkele
functie die ik in mijn loopbaan ben
tegengekomen overbodig lijkt te zijn, ben ik er
altijd van uitgegaan dat alle functies essentieel
zijn. Tot corona kwam.
Ineens zijn bepaalde beroepen essentiëler dan
anderen. En dat heeft niets te maken met salaris.
Dacht je ooit belangrijker, essentiëler of zelfs
beter te zijn dan een vuilnisman,
verpleegkundige of vakkenvuller? Dan is een
klein pluspunt van deze crisis dat je genezen bent
van die arrogantie.
Wie essentieel zijn in deze crisis? Uiteraard alle
werknemers in een zorgfunctie, medewerkers die
bijdragen aan de voedselketen, dierenartsen,
audiciens en opticiens, personeel van
bloedbanken, mensen in het openbaar vervoer en
uiteraard de hulpverleningsdiensten, om er maar
eens een paar te noemen. Op dit moment ervaar
ik zelf kapper ook als essentieel beroep, maar
helaas voor mij – en ik denk voor vele anderen –
wordt dit niet zo gezien. En zo heeft iedereen
een andere mening over essentieel of niet.
Premier Ardern van Nieuw-Zeeland heeft
bijvoorbeeld de paashaas uitgeroepen tot
essentieel beroep. Voorwaarde is wel dat de
paashaas niemand thuis bezoekt, om besmetting
met het coronavirus te voorkomen. België volgt
dit beleid. Ook daar kan de paashaas
ongehinderd zijn werk doen. Tegen de tijd dat
deze column verschijnt gaan we richting Pasen,
dus hopelijk volgt Nederland het beleid van
Nieuw-Zeeland, en mag de paashaas ook hier
vrolijk door het park huppelen.
Voor sommigen is het een bittere pil, de
gewaarwording dat je blijkbaar niet essentieel
bent, in deze tijd van crisis. Maar vergeet niet dat
dit een noodsituatie is. Ook voor de mensen in
essentiële beroepen. En als deze crisis voorbij is,
wanneer dat dan ook mag zijn, hebben die
mensen tijd en rust nodig om even niet-
essentieel te zijn. Zoals wij dat nu niet zijn.
Hopelijk kunnen wij dan iets essentieels voor hen
terug doen.
